#325 – Η Εξαναγκαστική Συνεπιμέλεια και το Οικογενειακό Δίκαιο – Μίνα Καούνη

Μίνα Καούνη – Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και Συμβουλίω της Επικρατείας και επί 32 χρόνια προΐσταται του Δικηγορικού Γραφείου ‘ΜΙΝΑ ΓΡ. ΚΑΟΥΝΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ’ το οποίο και ίδρυσε το 1986.

Mina Kaouni & Associates – Law Firm 

Μια συζήτηση με τη Δικηγόρο Μίνα Καούνη για το νομοσχέδιο για την εξαναγκαστική συνεπιμέλεια, το οικογενειακό δίκαιο στην Ελλάδα και το παιδί.

Ένα επεισόδιο που η Μίνα Καούνη βάζει σε τάξη πολλά από αυτά που πολλοί και πολλές νομίζαμε για το νομοσχέδιο.

Show Notes

• Με τις μεταρρυθμίσεις που επέφερε ο Ν. 4800/21, η μέριμνα για το ανήλικο τέκνο είναι καθήκον και δικαίωμα και των δύο γονέων (γονική μέριμνα), οι οποίοι, σε περιπτώσεις διαζυγίου ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων ή γονέων, εξακολουθούν να την ασκούν από κοινού και εξίσου, ενώ σε αυτήν περιλαμβάνεται και η επιμέλεια του προσώπου του, η οποία εμπεριέχει την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευση του, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου της διαμονής του, επί πλέον δε και τη διοίκηση της περιουσίας του και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη που αφορά το πρόσωπο ή την περιουσία του.
• Στο προϊσχύον δίκαιο η από κοινού άσκηση της επιμέλειας, απαιτούσε την συμφωνία των συζύγων, ορίζοντας συγχρόνως τον τόπο διαμονής του τέκνου και σε κάθε περίπτωση, απλά και μόνο δεν απαγορευόταν, αυτή αποτελεί τον κανόνα πλέον, ενώ δικαιολογητικός λόγος για την παρέκκλιση από την κοινού άσκησή της γονικής μέριμνας είναι αν ο γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει σε αυτήν ή δεν τηρεί τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησή της ή αν η συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου.
• Το Υπουργείο Δικαιοσύνης μέσα από μια αδιαφανή διαδικασία, αδιαφορώντας για τις απόψεις και τις αναλύσεις νομικών και επιστημονικών κύκλων που επεσήμαναν τις προβληματικές διατάξεις του νομοθετήματος, κλείνοντας την πόρτα σε γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις που στην συντριπτική τους πλειοψηφία τάχθηκαν κατά των ρυθμίσεων, παραμερίζοντας τις ισχυρές διαφωνίες κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά και βουλευτριών του κυβερνώντος κόμματος, προχώρησε στην ψήφιση του νόμου 4800/2021, του νόμου Τσιάρα ή νόμου «για την εξαναγκαστκή συνεπιμέλεια», όπως καθιερώθηκε στον δημόσιο διάλογο.
• Το μοντέλο που προτείνεται, ιδίως αυτό της φυσικής συνεπιμέλειας (ίσος χρόνος, όχι λιγότερο του 35%, εναλλάξ κατοικία) δεν λαμβάνει υπόψη του το συμφέρον του παιδιού, δεδομένου ότι δεν κάνει οποιαδήποτε μνεία για την ακρόαση των παιδιών για τη στάθμιση του συμφέροντός τους.
• Η πρόταση για εξαναγκαστική συνεπιμέλεια έρχεται σε όλον τον κόσμο από τα συντηρητικά κόμματα (Ακροδεξιά Λέγκα του Βορρά στην Ιταλία, Partido Popular στην Ισπανία) και από ακροδεξιές οργανώσεις (FRA – father rights movement) στις ΗΠΑ).
• Στοχεύοντας στο συναίσθημα και την παραπληροφόρηση πραγματοποιήθηκε μία στρατευμένη προσπάθεια (χρησιμοποιώντας κακοποιητικό ακροδεξιό λόγο, ψευδοεπιστήμη και τηλεοπτικές περσόνες) γνωστοποίησης του νομοθετήματος αυτού, προκειμένου να παρασύρει και να συμπαραταχθούν άνδρες και γυναίκες μαζί του. Χωρίς, ωστόσο, να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι ουσιαστικές συνέπειες που έχει στις ζωές των γυναικών, των παιδιών και των ίδιων των οικογενειών.
• Δεν πρόκειται για μία μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου, αλλά μία σαφώς αντιμεταρρύθμιση που έχει οπισθοδρομικό και αντιδραστικό χαρακτήρα και μας πάει χρόνια πίσω.
• Για πρώτη φορά συστάθηκε ένα lobby (των διαζευγμένων πατεράδων), που καθοδηγούμενο από επώνυμους ισχυρούς, δρα ανεξέλεγκτα εδώ και αρκετούς μήνες, χρησιμοποιεί πρακτικές χουλιγκανισμού, καθυβρίζουν, τρομοκρατούν, επιτιθέμενοι σε όποια αντίθετη φωνή. Εντύπωση προκαλεί το ότι βρίσκεται σε ανοιχτή δίαυλο με τον ίδιο τον Υπουργό Δικαιοσύνης.
• Παρατηρείται μία υποτίμηση των δικαστικών και νομικών λειτουργών, γίνεται μία γενικευμένη απαξίωση της Δικαιοσύνης, όπως συνέβη και με την Υγεία, προκειμένου να τη δώσουν βορά στους επιχειρηματίες και τον ιδιωτικό τομέα.
• Στον Δείκτη Ισότητας των Φύλων για το 2019, όπως καταδεικνύουν τα πρόσφατα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων (EIGE), η χώρα μας καταλαμβάνει την τελευταία θέση ανάμεσα σε 28 χώρες συγκεντρώνοντας 51,2 μονάδες, ενώ ο μέσος όρος για την Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά είναι στις 67,4 μονάδες.
• Η διάθεση του χρόνου των γυναικών στην Ελλάδα έχει επιδεινωθεί από το 2005 μέχρι σήμερα με το έμφυλο χάσμα να διογκώνεται αντί να γεφυρώνεται.
• Η κυβέρνηση αδιαφορεί για την πραγματικότητα των υπαρχουσών οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων, μέσα στις οποίες η γυναίκα βιώνει τρομακτικές ανισότητες, καταπιέσεις και διακρίσεις. Η μείωση των κοινωνικών δαπανών, ο περιορισμός των προνοιακών παροχών και υπηρεσιών, η αποσάθρωση δηλαδή του κράτους πρόνοιας, οδηγεί κατά κύριο λόγο τις γυναίκες να επωμιστούν αυτούς τους ρόλους, σε βάρος της επαγγελματικής και προσωπικής τους ζωής. Η καραντίνα έδρασε αθροιστικά στις πιο πάνω συνθήκες και οδήγησε στη περαιτέρω φτωχοποίηση των γυναικών.

Links και αναφορές

• Ψευδο-σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης
• Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων (EIGE)
• Ακροδεξιά Λέγκα του Βορρά (Lega Nord)
• Λαϊκό Κόμμα (Partido Popular)
• FRA – father rights movement
• Εταιρεία Οικογενειακού Δικαίου

Συνεπιμέλεια: “Αποκατάσταση” της Ισότητας των Φύλων ή ένας ακόμη βρόχος, απόλυτα ταξικός, στο λαιμό της Ελληνίδας μητέας; 

Το αφιέρωμα της ΕΡΤ στη Μίνα Καούνη

See Also

#477 – Διατροφή και Περίοδος – Νίκη Μαρτιμιανάκη

Ακολουθήστε τη Δέσποινα Κανάκογλου στα social media:

Instagram @desp1na_k
Twitter @desp1na_k

Ακολουθήστε το GiatiOxi στα social media:

Facebook
Instagram @giatioxi
Twitter @giati_oxi