#135 – Ο Φόβος Της Δέσμευσης – Μαρίνα Θεοφίλου

Μαρίνα Θεοφίλου-Ζησιάδη – Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια & Επόπτρια Gestalt – Ατομικές Ομαδικές Συνεδρίες Ενηλίκων Εφήβων – Σχέσεις Ζευγαριών – Οικογενειακή Θεραπεία
marina77zi@gmail.com | 2310273374

“Θυμήθηκα την αλεπού. Κινδυνεύεις να κλάψεις και λίγο αν αφήσεις τον εαυτό σου να εξημερωθεί.”

Antoine de Saint-Exupéry, Ο Μικρός Πρίγκηπας

Show Notes

See Also

#465 – Η Σχέση Μου, Το Τραύμα Μου – Δανάη Κίρλα

• Το υπαρξιακό δίλημμα του ανθρώπου που αποτελεί και τον μεγαλύτερο φόβο του είναι το πώς να ανήκει σε μία ομάδα/-ες, να βρίσκεται ανάμεσα σε ανθρώπους, χωρίς όμως να χάσει την ατομικότητά του. Να συνεχίσει να σκέφτεται, να αισθάνεται και εν τέλει να αποφασίζει ο ίδιος στη ζωή του, βάσει των δικών του επιθυμιών.
• Ο φόβος προς τη δέσμευση και γενικότερα ο φόβος είναι κοινός, φυσιολογικός και απολύτως κατανοητός σε όλους τους ανθρώπους. 
• Η εμπιστοσύνη στις σχέσεις είναι ασύμμετρη και υποκειμενική. Δηλαδή, ο καθένας και η καθεμιά εμπιστεύεται με τον δικό του τρόπο και σύμφωνα με τα δικά του/της βιώματα. Η εμπιστοσύνη δοκιμάζεται σε πολλά σημεία κατά τη διάρκεια της ζωής. Μπορεί να δοκιμαστεί για παράδειγμα ο δεσμός με τους γονείς, τους συμμαθητές στο σχολείο κ.ο.κ. 
• Ένα άνθρωπος που έχει τραυματιστεί και δεν έχει λάβει τις καλύτερες εμπειρίες από μια σχέση, είναι φυσικό να ειναι πιο επιφυλακτικός και να χρειάζεται μια βοήθεια προκειμένου να το διαχειριστεί. 
• Πρέπει μέσα στη δέσμευση των σχέσεων να υπάρχει η ελευθερία να αλλάζουμε, να προσαρμοζόμαστε εκ νέου στις καταστάσεις.
• Αντί να χρεώνουμε στον άλλο το γεγονός ότι αλλάζει, καλό είναι να στηρίζουμε την αλλαγή που έτσι και αλλιώς συμβαίνει.
• Πολλές φορές ο φόβος μας προφυλάσσει, ώστε να προχωρήσουμε σιγά σιγά να γνωριστουμε με το άλλο άτομο, να ζήσουμε τη δέσμευση και να το απολαύσουμε. 
• Αυτό που έχουμε ανάγκη είναι η παρουσία του άλλου και η αίσθηση πως δεν είμαστε μόνοι, είμαστε και οι δύο ευάλωτοι, φοβόμαστε και μοιραζόμαστε κοινές, ανθρώπινες ανησυχίες.
• Έχουμε πάντα την επιλογή να μείνουμε στην πίσω θέση του “αυτοκινήτου” της ζωής. Αν όμως αποφασίσουμε να αναμιχθούμε στη ζωή και να συμμετέχουμε στην αρένα, πρέπει να γνωρίζουμε πως η αρένα έχει αβεβαιότητα κάθε στιγμή, “τραυματισμούς” και πολύ ρίσκο.

Links και αναφορές

• Sex and the City (1998-2004)