#252 – Η Απόρριψη – Νέλη Βυζαντιάδου
Νέλη Βυζαντιάδου – Εκπαιδεύτρια & Επόπτρια στο Ψυχόδραμα, Ψυχοθεραπεύτρια Ενηλίκων
Συστημική Σύμβουλος Ζεύγους, Συγγραφέας
Η πληγή της απόρριψης είναι μία από τις 5 πληγές της παιδικής ηλικίας. Είναι μία πληγή που πονάει, που αιμορραγεί και που εμείς σκαλίζουμε συχνά θαρρείς και θέλουμε να δούμε αν πέρασε.
Η απόρριψη μας πονάει γιατί αναζωπυρώνει ένα παλιό παιδικό τραύμα. H μητέρα μου μαθαίνει πώς να αγαπάω και να σχετίζομαι και ο πατέρας με μαθαίνει πώς να αγαπιέμαι.
Ο ρόλος της μητέρας και του πατέρα στην απόρριψη.
Η σημασία της παιδικής ηλικίας στην απόρριψη.
Η σημασία των ορίων στη διαχείριση της απόρριψης.
Πώς θωρακίζομαι από την απόρριψη
Όσο δεν χρειάζομαι απεγνωσμένα την έγκριση των άλλων, τόσο περισσότερο την έχω.
Τα βιβλία της Νέλης:
- Μαθήματα στη Γλώσσα της Αγάπης, iWrite (Μόλις κυκλοφόρησε!)
- Και τώρα οι 3 μας, Εκδόσεις University Studio Press
Show notes
- Ο λόγος που μας πονάει τόσο η απόρριψη είναι γιατί μας κάνει να νιώθουμε πως δεν έχουμε αξία, ότι αμφισβητείται η ύπαρξη μας.
- Σύμφωνα με έρευνες, δυσκολευόμαστε να δεχτούμε την απόρριψη ως ενήλικες γιατί μας έχει πληγώσει πολύ βαθιά στην παιδική ηλικία η απόρριψη από κάποιον στο πολύ κοντινό μας περιβάλλον.
- Αισθήματα απόρριψης και ενοχών είναι πιο συχνά στις γυναίκες, γιατί αν μια γυναίκα έχει νιώσει απόρριψη από τον πατέρα της, αυτό επηρεάζει το πώς βλέπει τον εαυτό της σαν γυναίκα και τους άλλους άντρες στη ζωή της. Θα επιλέγει, δηλαδή, άντρες οι οποίοι θα είναι είτε παρόντες-απόντες ή θα την απορρίπτουν, και αυτή θα κυνηγάει την έγκριση που δεν είχε πάρει από τον πατέρα της.
- Από την άλλη, αν έχει βιώσει απόρριψη από τη μητέρα της, αυτό έχει επηρεάζει τον τρόπο που εκφράζει τα συναισθήματα της και το πόσο ανοιχτή και τρυφερή είναι με τους άλλους. Στην ουσία, η μητέρα μας μαθαίνει πως να αγαπάμε και να σχετιζόμαστε με τους άλλους και ο πατέρας πως να αγαπιόμαστε, και γενικά τι αξίζουμε.
- Για τον άντρα ισχύει το ίδιο. Αν ένιωσε απόρριψη από τον πατέρα του και μεγάλωσε σε ένα πολύ ανταγωνιστικό περιβάλλον με αυτόν, τότε δημιουργούνται προβλήματα στην εικόνα που έχει για τον εαυτό του ως άντρα.
- Και στα δύο φύλα, η πιο οδυνηρή απόρριψη είναι αυτή της μητέρας. Σύμφωνα με τη θεωρία δεσμού του Bowlby, η μητέρα είναι πρώτη φιγούρα στη ζωή μας που παίζει ρόλο για το πώς μπορούμε να σχετιζόμαστε με τους άλλους.
- Μια μορφή απόρριψης είναι και η παραμέληση. Ο γονιός δεν απορρίπτει το παιδί άμεσα, με τη συμπεριφορά του, όμως, του δείχνει ότι δεν είναι αρκετά σημαντικό για να ασχοληθεί μαζί του.
- Δυστυχώς, όταν γίνεται μια “ζημιά” στον πυρήνα μας στην παιδική ηλικία, πολύ δύσκολα μπορεί να διορθωθεί. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει, όχι όμως να εξαφανίσει το πρόβλημα της πρωταρχικής απόρριψης. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας σχετικά με την απόρριψη.
- Ο φόβος της απόρριψης είναι κάτι που μπορεί να αναπτυχθεί στα παιδιά από τους γονείς. Αρχικά, όταν ένα παιδί νιώθει ότι πρέπει να συμμορφωθεί με κάποιος κανόνες για να μην απορριφθεί από το περιβάλλον του, αυτό σημαίνει πως έχει μάθει να συμμορφώνεται έτσι από το σπίτι του. Οπότε, και ειδικά αν πρόκειται για ένα παιδί πιο ήσυχο και πειθαρχημένο, το οποίο έχει μάθει να υπακούει, αλλά όχι να λέει “όχι” και να θέτει τα όρια του, αυτό το παιδί δεν έχει εξοικειωθεί με την ιδέα της απόρριψης. Την θεωρεί κάτι πολύ κακό, αλλά και κάτι ντροπιαστικό, μια αποτυχία και αυτή η αντίληψη συνεχίζεται μέχρι και την ενήλικη ζωή του.
- Ο άλλος δρόμος διαχείρισης της απόρριψης, πέρα από τη ντροπή, είναι να γίνει και αυτός ο ίδιος στη συνέχεια απορριπτικός, με την υποτίμηση και την επιθετικότητα προς αυτόν που τον απέρριψε.
- Πολλές φορές, επίσης, οι γονείς κάνουν συναισθηματικούς εκβιασμούς στα παιδιά, κάτι που τα κάνει να νιώθουν ότι τα αγαπούν με όρους. Αυτή η νοοτροπία τα κάνει ευάλωτα και στην απόρριψη και στα όρια.
- Ένας τρόπος για να θωρακίσουμε τον εαυτό μας είναι να σταματήσουμε να επιδιώκουμε το να είμαστε αρεστοί σε όλους.
- Ένας δεύτερος τρόπος είναι να καταλάβουμε ότι ο καθένας έχει τα δικά του κριτήρια και μας απορρίπτει. Δεν πρέπει να τα παίρνουμε όλα προσωπικά.
- Τρίτον, αν όλα τα άλλα δεν δουλέψουν, πρέπει να γυρίσουμε στα παιδικά μας χρόνια για να βρούμε αυτό που μας πλήγωσε. Όταν μπορέσουμε να καταλάβουμε ότι και οι γονείς μας είχαν τους δικούς τους λόγους που μας μετέδωσαν αυτές τις συμπεριφορές, θα γίνουμε πιο επιεικείς και με αυτούς, αλλά και με τον εαυτό μας.
- Όσο περισσότερο δουλεύουμε με τον εαυτό μας και δεν ψάχνουμε απεγνωσμένα την αποδοχή των άλλων, τόσο περισσότερο θα λαμβάνουμε την αποδοχή ανθρώπων που μας επιλέγουν γι’αυτό που είμαστε. Στην αντίθετη πλευρά δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος: Όσο περισσότερο προσπαθούμε να αποφύγουμε την απόρριψη, τόσο περισσότερο θα την βιώνουμε και θα την ελκύουμε.
Links και αναφορές
What's Your Reaction?
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
1
Silly
0
