#109 – Τα όρια στα παιδιά και στους εφήβους – Κατερίνα Χλωροκώστα

Pg.D. Δραματοθεραπεύτρια
Ειδική Σύμβουλος Εξαρτήσεων ICRC
Το να βάζεις όρια στα παιδιά σημαίνει το να δημιουργείς έναν πλαίσιο συμπεριφοράς. Επειδή δεν γίνεται να υπάρχει κανόνας για οτιδήποτε συμβαίνει στην καθημερινότητα του παιδιού και της οικογένειας, τα όρια δημιουργούν το πλαίσιο.
Το να βάζεις όρια είναι δύσκολο, δεν υπάρχει αμφιβολία. Νιώθεις τύψεις, ενοχές, νιώθεις ότι γίνεσαι αυταρχικός που λες “όχι”. Τα όρια όμως επιτρέπουν στα παιδιά να αισθάνονται ασφαλή.
Τα ξεκάθαρα όρια που θέτει ο γονέας (που δεν διαπραγματεύεται το παιδί) μειώνουν το άγχος.
Οι κανόνες και οι ρουτίνες, όπως η ώρα του γεύματος, η ώρα του ύπνου, η χρήση του κινητού, ορίζονται και παρακολουθούνται από τον γονέα και δημιουργούν την προβλεψιμότητα στη ζωή ενός παιδιού. Η προβλεψιμότητα μειώνει την αβεβαιότητα και μειώνει το άγχος.
Τα όρια μαθαίνουν στο παιδί αυτοπειθαρχία. Όταν λες “όχι άλλο video game, ώρα για διάβασμα” διδάσκεις αυτοπειθαρχία και υπευθυνότητα. Ο στόχος είναι πάντα το παιδί να μάθει να διαχειρίζεται μόνο του όλα του τα καθήκοντα και την προσωπική του φροντίδα χωρίς υπενθυμίσεις.
Τα όρια μαθαίνουν στα παιδιά την ασφάλεια. Το παιδί πρέπει να ξέρει τι επιτρέπεται και τι όχι.
Όταν ένα παιδί προσπαθεί να διαπραγματευτεί την ώρα που θα πάει στο κρεβάτι, αυτό έρχεται σε βάρος της αίσθησης ασφάλειας του παιδιού επειδή επιτρέπει στο παιδί να αισθάνεται ότι έχει περισσότερη δύναμη από τον ενήλικα.
Για πολλές οικογένειες, τα συναισθήματα, οι ανάγκες και οι επιθυμίες ενός παιδιού μπορούν να τρέξουν ολόκληρη την ημέρα του γονέα και όχι το αντίστροφο. Ο ναρκισσισμός είναι φυσιολογικός και είναι κατάλληλος για την ανάπτυξη σε μικρά παιδιά.
Μεγαλώνοντας, αν τελικά δεν διαταραχθεί ο ναρκισσισμός πρώιμης ανάπτυξης, τα παιδιά εξακολουθούν να αισθάνονται ότι ο κόσμος περιστρέφεται γύρω τους και γίνεται ναρκισσιστές ενήλικες.
Σε κάθε αναπτυξιακό στάδιο από το περπάτημα, την κατάκτηση της ομιλίας, το να μάθουμε να διαβάζουμε ή να οδηγούμε ένα αυτοκίνητο, τα παιδιά πρέπει να αγωνίζονται. Ο αγώνας σημαίνει πώς ωριμάζουμε και μαθαίνουμε την κυριαρχία των καινούργιων πραγμάτων ή καταστάσεων πάνω μας
Εάν τα παιδιά μεγαλώσουν με την προσδοκία ότι θα είναι πάντοτε «τα αφεντικά» θα θέλουν τα πράγματα να είναι εύκολα και θα περιμένουν από οι γονείς τους να διευκολύνουν την προσπάθεια τους και να διορθώσουν τις απογοητεύσεις τους.
Ακούστε κάτω από την εικόνα τη συζήτηση με την Κατερίνα και μάθετε και την έννοια του “γονιού-manager”.
Η Κατερίνα Χλωροκώστα έχει γράψει 2 βιβλία.
-Ο Χάρτινος Κύκλος (2018)
-Το Μικρό Λευκό Κοχύλι (2015)
Τα βιβλία είναι από τις Εκδόσεις Γαβριηλίδη.
Ακούστε κι άλλα επεισόδια με την Κατερίνα Χλωροκώστα εδώ.